مقایسه ژنتیکی ماهی سفید دریای خزر (kamenskii, ۱۹۰۱) rutilus frisii kutum در رودخانه های گرگانرود و چشمه کیله (تنکابن) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

ساختار ژنتیکی ماهی سفید سواحل جنوبی دریای خزر، با استفاده از نشانگر ریزماهواره بررسی گردید. تعداد 50 قطعه ماهی در بهار 85، از رودخانه های گرگانرود (استان گلستان) و چشمه کیله (استان مازندران) صید شدند. از ده جایگاه ژنی ریزماهواره ای، (ca1, ca3, cypg3, cypg24, cypg27, cypg30, lid1, rru2, rru4, z21908) در این بررسی استفاده شدند که هر ده جایگاه ژنی چند شکلی نشان دادند. میانگین تعداد الل در سطح جمعیت ها 95/7 بود که پایین تر از مقدار مشاهده شده در ماهیان رودکوچ است. هر دو جمعیت علایمی از بروز تنگنای ژنتیکی نشان دادند. مقدار هتروزیگوسیتی مشاهده شده در گرگانرود 80/0 و در چشمه کیله 74/0 به دست آمد. از میان 20 تست جایگاه ژنی- جمعیت در 11 تست انحراف معنی داری از تعادل هاردی - واینبرگ مشاهده شد. نتایج به دست آمده از fst (008/0) و rst (04/0) تمایز ژنتیکی پایینی را میان مناطق نشان داد. همچنین، بر اساس آنالیز واریانس مولکولی، تنها 4 درصد تنوع مشاهده شده مربوط به بین جمعیت هاست. میزان فاصله ژنتیکی میان مناطق نیز 03/0 به دست آمد. به نظر می-رسد مدیریت نامناسب برنامه بازسازی ذخایر ماهی سفید تأثیراتی منفی بر روی ساختار ژنتیکی این گونه گذاشته است.